ஒரு கையில் புத்தகப்பையும்
மறுகையில் உணவுக்கூடையும் சுமந்துகொண்டு
பள்ளியிலிருந்து திரும்பிக் கொண்டிருக்கிறது
புடவையணிந்த குழந்தையொன்று.
இரு கையிலும் ஐஸ்க்ரீமைப் பிடித்துக்கொண்டு
அதட்டிக்கொண்டே வருகிறாள்
சீருடையணிந்த தாயொருத்தி!
*
அன்புடன் உணவூட்டி
அழகாய் உடையுடுத்தி
செல்லமாய் அதட்டி
பக்கத்தில் படுக்கவைத்து
குழந்தை காட்டுகிற அன்பில்
உயிர் பெற்றுவிடத் துடிக்கிறது
பொம்மை.
*
முதன்முறை திரையரங்கிற்கு வந்திருந்த குழந்தை
ஒலியளவு அதிகமாயிருந்ததால்
தாயைக் கடிந்து கொண்டிருந்தாள்…
‘ரிமோட்’ கொண்டுவராததற்கு!
Nice....Ithuvum namma janani kutty thana?
ReplyDeleteகவிதைகள் அருமை
ReplyDelete*
ReplyDelete//அன்புடன் உணவூட்டி
அழகாய் உடையுடுத்தி
செல்லமாய் அதட்டி
பக்கத்தில் படுக்கவைத்து
குழந்தை காட்டுகிற அன்பில்
உயிர் பெற்றுவிடத் துடிக்கிறது
பொம்மை.//
- அற்புதம்.... பொம்மையாகிவிட்டேன் நானும்....
*
//முதன்முறை திரையரங்கிற்கு வந்திருந்த குழந்தை
ஒலியளவு அதிகமாயிருந்ததால்
தாயைக் கடிந்து கொண்டிருந்தாள்…
‘ரிமோட்’ கொண்டுவராததற்கு!//
- குழந்தைகளுக்கே உண்டான குறும்பு + வித்தியாசமான சிந்தனை.... நன்கு ரசித்தேன்....
அருமையான கவிதைகள் நண்பரே.... நன்று....
அன்புடன் உணவூட்டி
ReplyDeleteஅழகாய் உடையுடுத்தி
செல்லமாய் அதட்டி
பக்கத்தில் படுக்கவைத்து
குழந்தை காட்டுகிற அன்பில்
உயிர் பெற்றுவிடத் துடிக்கிறது
பொம்மை
/அன்புடன் உணவூட்டி
ReplyDeleteஅழகாய் உடையுடுத்தி
செல்லமாய் அதட்டி
பக்கத்தில் படுக்கவைத்து
குழந்தை காட்டுகிற அன்பில்
உயிர் பெற்றுவிடத் துடிக்கிறது
பொம்மை/
Attakasam..
arumai
Pulavare Vanakkam
ReplyDeleteEpdiirukeenga..
Arumai
Janani kutti ku vaazhthukkal.
நன்றி ஜான்.
ReplyDeleteஜனனியேதான் ;)
நன்றிங்க சேகர்!
ReplyDeleteபாராட்டுக்கு நன்றிங்க கவினா!
ReplyDeleteநன்றி மதன்!
ReplyDeleteவணக்கம் மரகதவள்ளி.
ReplyDeleteநான் நலம்.
வாழ்த்துக்களுக்கு நன்றிகள் :)
அருமையான...புதுமையான...காட்சிப்பதிவு...நல்ல வித்தியாசமான காலம் சொல்லும் வாழ்த்தோசை...ஜனனி வளர்ந்து..பெரியவளாகி
ReplyDeleteதன் பேரப்பிள்ளைகளுக்கு போட்டுக்காட்டி...மீண்டும் குழந்தையாகிச் சிரிக்கட்டும்...அதை கால எந்திரம் கொண்டு காண்போம்..வாருங்கள்....ரெடி 1 ...2...3...தொடருங்கள்...
முதல் முறையாகப் படிக்கிறேன்.நன்றாக இருந்தது. அதுவும் ரிமோட் கவிதையைப் படித்தவுடன் சிரித்து விட்டேன் .
ReplyDeleteமுதல் முறை படிக்கிறேன்
ReplyDelete//முதன்முறை திரையரங்கிற்கு
வந்திருந்த குழந்தை
ஒலியளவு அதிகமாயிருந்ததால்
தாயைக் கடிந்து கொண்டிருந்தாள்…
‘ரிமோட்’ கொண்டுவராததற்கு!//
இது கலக்கல்.
azhagana kavithai,
ReplyDeleteExcellent.
ReplyDeletesuper kavithai
ReplyDeleteReally Super,,,, I wish you to write more poetry lik this...
ReplyDeleteதொலைநோக்கு வாழ்த்துக்கு நன்றி கார்த்திகேயன்!
ReplyDeleteவருகைக்கு நன்றி சுரேஷ். அது நடந்த நிகழ்வுதான்!
ReplyDelete:) நன்றி குமார்
ReplyDeleteதீபா, பால்ராஜ், நாகா, ரமேஷ்குமார்,
ReplyDeleteஅனைவருக்கும் நன்றிகள்!
wowwwwwww amazing kavithai if u rite more like this i will like it and i will also read it
ReplyDeleteஅரச கவி என யார்யாரோ இருக்க.... கவிக்கு அரசனான நீயேன் அரச கவியாக கூடாது?
ReplyDeletethe very best kavithai
ReplyDeletesuperana kavithai!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! first class!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:)
ReplyDeleteSema Cute................ I Have No Words To Say......
ReplyDeletenalla erugu
ReplyDeleteI LOVE THIS KAVITHAI
ReplyDeletearumai
ReplyDeletehttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=548097358607390&set=a.451739824909811.1073741829.449606475123146&type=1&theater
ReplyDelete